Εις κάθε Έλληνα το γένος και την παιδείαν "Οἱ δὲ τῶν παίδων διδάσκαλοι ἀνοιγέτωσαν μὲν τὰ διδασκαλεῖα μὴ πρότερον ἡλίου ἀνιόντος, κλειέτωσαν δὲ πρὸ ἡλίου δύνοντος. καὶ μὴ ἐξέστω τοῖς ὑπὲρ τὴν τῶν -παίδων ἡλικίαν οὖσιν εἰσιέναι τῶν παίδων ἔνδον ὄντων, ἐὰν μὴ υἱὸς διδασκάλου ἢ ἀδελφὸς ἢ θυγατρὸς ἀνήρ· ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτ᾽ εἰσίῃ, θανάτῳ ζημιούσθω." Αισχίνης κατά Τιμάρχου παρ.12...- Έτος ιδρύσεως 2006

Ου πάντα τοις πάσι ρητά.

Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

δεν μπορούν να ειπωθούν όλα σε όλους

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

Ἡ ἠλιθιότης δὲν ἔχει σύνορα….

Αποτέλεσμα εικόνας για Ἡ ἠλιθιότης δὲν ἔχει σύνορα….Ποῦ νά τά βρῇ;
Ὑπάρχει περίπτωσις αὐτή ἡ φυλή νά εἶναι πιό ἠλίθια ἀπό τήν ἄλλην; Δὲν ὑπάρχει…
Ἡ ἠλιθιότης εἶναι μία ἰδιότης (ἤ ἐὰν θέλετε, ἀπουσία μίας ἱκανότητος) εὑρέως διαδεδομένη καὶ πολύ, μὰ πάρα πολὺ προσφιλής!
Πάει καὶ κολλᾶ σὲ κεφάλια ἄδεια. 


Βέβαια, θὰ μοῦ πεῖτε, τόσοι καὶ τόσοι ἐπιτυχημένοι ἐπιχειρηματίες γύρω μας, πού ὅμως παραμένουν ἠλίθιοι… Πῶς γίνεται νά συνδυάζεται αὐτό;
Θὰ σᾶς ἀπαντήσω… Ἄλλο ἡ ἠλιθιότης καὶ ἄλλο τὸ ταλέντο. Ὁ ζωγρᾶφος, τοῦ ὁποίου τὰ ἔργα μαγεύουν τὸ κοινόν, δὲν σημαίνει πὼς ἔχει καὶ ἱκανότητα νὰ ἀντιλαμβάνεται τὰ κοινωνικὰ δρώμενα ἤ τὰ πολιτικὰ ἤ τὰ ἱστορικά. Θαυμάζουμε τὸν ζωγρᾶφο, δῆλα δὴ τὸ ἔργο του, ὄχι ἀπαραιτήτως τὸ πνεῦμα του.
Τὸ αὐτὸν καὶ γιὰ τὸν ἠθοποιό. Θαυμάζουμε τὸ ταλέντο του. Τὴν ὑποκριτική του τέχνη. Ὄχι ἀπαραιτήτως τὸ ἦθος του καὶ τὴν σκέψιν του. 
Τὸ αὐτὸν ἐπίσης καὶ γιὰ τοὺς τραγουδοποιούς, τοὺς τραγουδιστές, τοὺς συνθέτες, τοὺς συγγραφεῖς, τοὺς ἐργολάβους οἰκοδομῶν καὶ κηδειῶν, τοὺς μηχανικούς, τοὺς δικηγόρους, τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς πολιτικάντηδες, τοὺς δασκάλους, τοὺς καθηγητές, τοὺς χορευτές, τοὺς μπετατζῆδες, τοὺς ψαρᾶδες, τοὺς μελισσοκόμους, τοὺς καλλιγράφους, τοὺς τορναδόρους, τοὺς ἠλεκτρολόγους… (Ἄς μὴν τὰ γράψω ὅλα… Θὰ ξημερώσουμε….)
Θαυμάζουμε ἐν ὁλίγοις κάτι ποὺ μᾶς ἀρέσει ἀπὸ τὰ ἔργα τους, ὄχι ἀπαραιτήτως τὸ σύνολον τοῦ χαρακτῆρος τους καὶ τῆς σκέψεώς τους. 
Ἀφῆστε δὲ ποὺ ὅλοι αὐτοὶ ἐπικεντρώνονται ΜΟΝΟΝ στὴν βελτίωσιν καὶ τὴν ἀνάδειξιν τοῦ ταλέντου τους, ἐγκαταλείποντας  ἐν τελῶς στὴν μαύρη Μοίρα του τὸ μυαλό τους. Τί νά κάνῃ κι αὐτό; Εἶναι σὰν τόσα καὶ τόσα… Ἐὰν τὸ παρατήσῃς, θὰ σὲ παρατήσῃ….

Εἶναι λοιπὸν φυσικὸν ἐπόμενον νὰ ἔχουμε ἕναν Νταράλα, ποὺ ἰσχυρίζεται πλέον πὼς τὸ Αἰγαῖον ἀνήκει στὰ ψάρια του, ποὺ κάνει συναυλίες συμπαραστάσεως στοὺς ΛΑΘΡΟεποίκους, φτύνοντας τοὺς Ἕλληνες, ποὺ ξεκινᾶ συναυλίες (τάχα μου τάχα μου) γιὰ τὴν στήριξιν τῶν ἀναξιοπαθούντων συμπολιτῶν μας, τὴν ἴδιαν στιγμὴ ποὺ ἡ κυρά του ὑπέγραφε τὴν ἐξαθλίωσιν τῶν ἀναξιοπαθούντων συμπολιτῶν μας.  Καὶ εἶμαι πράγματι σὲ θέσιν νὰ θαυμάσω τὴν φωνή του, ἐὰν βέβαια αὐτὴ ἀξίξῃ, ἀλλὰ μόνον ὥς ὄργανον. Τίποτα περισσότερον.
Θά μποροῦσα ποτέ νά λατρέψω ἕνα βιολί; Ἤ μία ντρᾶμς; Ἤ μίαν κιθάρα; Ἀποκλείεται… Θὰ μποροῦσα ὅμως, (λέμε τώρα) νὰ λατρέψω τὴν φωνὴ καὶ τὰ τραγούδια κάποιου σὰν τὸν Νταράλα. Ποτὲ τὸν ἴδιον! Ποτὲ τὸν λόγο του καὶ φυσικὰ ΠΟΤΕ τὴν σκέψιν του!!! (Τελεία ἐδῶ… Διότι αὐτὸς μᾶς τελείωσε….)
Θά μποροῦσα μήπως νά λατρέψω τὴν Ἄντζελα;  Οὐδεπόποτε.. .(Οὔτε γιὰ τὴν φωνή της, οὔτε γιὰ τὴν ἐμφάνισίν της καὶ φυσικὰ ΟΥΤΕ γιὰ τὴν σκέψιν της…)
Πῶς θά μποροῦσα; Εἶναι ποτέ δυνατόν νά ἀσχοληθῶ μέ κάποιο ἄτομο, τό ὁποῖον ἀντιμετωπίζω ὥς ….μουσικόν ὄργανον; Ἀποκλείεται…
Ἀλλὰ φυσικὰ οὐδέποτε θὰ ἐπέτρεπα σὲ κάποιον ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς νὰ μὲ προσβάλλῃ.
Καὶ σαφῶς, ὅσο παραμένει στὰ τοῦ οἴκου του,  δὲν μὲ ἀφορᾷ τὸ τὶ κάνει, ἀλλά ὅταν βγαίνει ἐκτός οἴκου καί ἐπεμβαίνει σέ ἐθνικά θέματα, πῶς πρέπει νά τόν ἀντιμετωπίσω; Ὥς μουσικόν ὄργανον πού παραστράτησε ἤ ὥς κάτι πού χρειάζεται τό γνωστό: «ἀπό τό αὐτί καί στόν δάσκαλο;»
Διότι εἴπαμε, ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ πετᾶ ὅποια κοτσάνα θέλει, ὅποτε θέλει καὶ νὰ τὴν ἀκούῃ/χαίρεται ὅποιος θέλει Πόθεν ἀντλεῖ ἕνα τέτοιο ὄν, πού ἡ χρήσις του περιορίζεται μόνον στόν νά εὐαρεστῇ τοῦ κάθε πικραμένου τά ὦτα, (ὅπως ἀκριβῶς κι ἕνα βιολί!!!) τό δικαίωμα νά καταπατᾶ ἀρχές, δίκαια καί ἐθνική ὑπερηφάνια; Τά πάντα στόν βωμό τοῦ χρήματος λοιπόν; Πόσα ποιά τῆς ἔταξαν τῆς Ἄντζελας; Τόσα, ὅσα γιά νά σβήσῃ διά παντός, ἀκόμη κι ἐκεῖνον τό σημεῖον τῆς ταὐτότητός της, πού ἀπό λᾶθος τῆς Φύσεως, γράφει «Ἑλληνίδα ὑπήκοος»;
Ἐάν ἡ μανδάμ Ἄντζελα θέλῃ, στὸ καλό. Ἡ πόρτα ἀνοικτὴ καὶ τὰ σκυλιὰ δεμένα… Νὰ ἀλλάξῃ ὑπηκοότητα καὶ νὰ περάσῃ ἀπέναντι… Θὰ μᾶς ἀπαλλάξῃ διὰ παντὸς ἀπὸ τὶς τρομακτικές της …κοτσᾶνες!!!
Ἀλλά ἐάν δέν θέλῃ, τότε γιά ποῦ ξεκίνησε; Ἔχει ἀναλογιστεῖ ἡ κάθε Ἄντζελα πώς τό χωράφι, στό ὁποῖον βγῆκε νά περπατήσῃ, εἶναι σπαρμένο μέ χιλιάδων νεκρῶν τά κόκκαλα;
Εἶναι βέβαια πολὺ φυσικὸν ἡ κάθε Ἄντζελα νὰ θέλῃ τὸν ὀθωμανό της… Ὅπως τόσοι καὶ τόσοι στὴν χώρα μας πλέον.. Κι ἐὰν εἶναι αὐτὸς ὁ λόγος, τότε ἐλεύθερο τὸ κορίτσι… (ποὺ λέει ὁ λόγος φυσικά…)
Ἀλλὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλην νὰ τὸ δοῦμε… Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς «ἁρπακτῆς». Τά ἴδια δέν πῆγε νά κάνῃ καί ἡ Τζένιφερ Λόπεζ; Ἴσα κι ὅμοια εἶναι τώρα ἡ Ἄντζελα μέ τήν Τζένιφερ;
Ἡ Τζένιφερ δὲν ἤξερε, δὲν εἶχε ῥωτήσει καὶ μόλις ἔμαθε ἀκύρωσε τὴν συμφωνία. Δὲν πῆγε στὰ κατεχόμενα.
Ἡ Ἄντζελα δέν ξέρει; Δέν ἔχει ῤωτήσει; Ἀλήθεια, σέ ποιάν Ἑλλάδα ζοῦσε αὐτή ὅταν ἔγινε τό αἱματοκύλισμα  τῆς Κύπρου; Διότι οὐδόλως εἶναι μπουμπούκα, κι ἄς τὸ παίζῃ ἔτσι.
Ἀπὸ μνήμη σίγουρα πάσχει.. Φυσικότατον… Ποῦ νά τῆς μείνῃ μνήμη μετά ἀπό τόσες πλαστικές; Τὰ χειρουργεῖα ἀπαιτοῦν καὶ ὁλικὴ ἀναισθησία.  Δὲν γίνεται, κάτι θὰ τῆς ἔμεινε μετὰ ἀπὸ τόσα χειρουργεῖα… Λέτε νά τῆς ἔμεινε μόνον ἡ ἀναισθησία; Πλάκα μᾶς κάνει ἡ μανδάμ;
Ἀλλὰ ξέχασα… Στὸ Ἑλλαδοξεφτιλιστᾶν πλέον ἀνθεῖ καὶ καρπίζει μόνον τὸ εἶδος τοῦ ἠλιθίου… Τοῦ ἀμνήμονος.. Τοῦ ἀνθέλληνος… Ὅλοι οἱ ἄλλοι ὠθοῦνται στὸν ἀφανισμό…
Εἶναι ἡ γραμμὴ βλέπετε τέτοια…
Ἀπὸ τὴν μία λοιπὸν σκάω κι ἀπὸ τὴν ἄλλην γελάω.. .
Εἴπαμε, ἡ ἠλιθιότης, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς άμνημοσύνης, τῆς ἀγραμματοσύνης, τῆς ἀνηθικότητος, τοῦ ὠχαδελφισμοῦ, τῆς μετριότητος (ποῦ Λόπεζ καὶ ποῦ Δημητρίου;), τῆς ματαιοδοξίας, εἶναι ἀνίκητος, διεθνῆς καὶ φυσικὰ δὲν γνωρίζει σύνορα.
Θά μπορούσαμε λοιπόν ἐμεῖς νά τῆς ξεφύγουμε;
Οὐδέποτε…
Υ.Γ.1. Νά τῆς κουνήσουμε καί τό μαντήλι;
Υ.Γ.2. Ὑπάρχει κάποιος, ὄχι ἀπαραιτήτως στήν ἀνύπαρκτον κυβέρνησιν, πού νά ἔχῃ μικρὸ κουκουτσάκι μυαλό καί νά τῆς ἐξηγήσῃ τά …ἀνεξήγητα; Ἤ θά μᾶς σύρῃ ἡ κάθε Ἄντζελα, ὅπως γενικότερα σέρνονται τά πλοῖα ἀπό τά αἰδοῖα; Τόσο πολύ πιά; Πλοῖο τήν κάναμε τήν χώρα μας; Καὶ νὰ συζητούσαμε γιὰ κάποιο …ὄργανον ποὺ ἀξίζει… Κάτι σέ πιό φρέσκο βρέ παιδιά;
Υ.Γ.3. Ἄς τῆς ἐξηγήσῃ ἐπίσης κάποιος, ἐὰν φυσικὰ δύναται νὰ ἀντιληφθῇ, πὼς κατεχόμενα σημαίνει ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ!!!! Ὄχι τσάρκα γιὰ καφέ….
Σημείωσις: τὰ περὶ συσχετισμοῦ ὀργάνου-φωνῆς ὀφείλονται στὸν φίλο τοῦ ἱστολογίου Ὀδυσσέα. 

πηγη  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η Γενιά της Ταυτότητας

Η Γενιά της ΤαυτότηταςEίμαστε η γενιά της ταυτότητας. Είμαστε η γενιά που μας σκοτώνουν γιατί κοιτάξαμε το λάθος πρόσωπο. Γιατί αρνηθήκαμε σε κάποιον ένα τσιγάρο ή γιατί είχαμε μια συμπεριφόρα που ενόχλησε κάποιον. Είμαστε η γενιά της εθνικής διασπασής της συνολικής αποτυχίας της συνύπαρξης, και της αναγκαστικής ανάμιξης των φυλών. Είμαστε η γενιά που τιμωρείτε διπλά. Καταδικασμένη να πληρώσει σε ένα κοινωνικο σύστημα που είναι τόσο γενναιόδορο με τους ξένους και που έγινε τόσο δυσβάσταχτο για το δικό μας λαό. Η γενιά μας είναι τα θύματα της γενιάς του Πολυτεχνείου που διοίκησε, μετατρέποντας τις σοσιαλιστικές της ιδέες σε τραπεζικούς λογαριασμούς ξεπουλώντας τον λαό και την πατρίδα. Απορρίπτουμε τα βιβλία της ιστορίας σας, για να ανακτήσουμε τις δικές μας αναμνήσεις μέσα απο τις ηρωικές πράξεις των προγώνων μας που διαγράφετε για να προβάλετε "ολοκαυτώματα" ξένων λαών. Δέν πιστεύουμε πλέον οτι ο Yusuf (αραβικό όνομα) είναι αδελφός μας. Έχουμε σταματήσει να πιστεύουμε σε ένα "Παγκόσμιο χωριό" και στην "Οικογένεια του ανθρώπου" Ανακαλύψαμε ότι έχουμε ρίζες, καταγωγή και ως εκ τούτου έχουμε ένα μέλλον. Η κληρονομιά μας είναι η γή μας, το αίμα μας, η ταυτότητα μας. Είμαστε οι κληρονόμοι του δικού μας μέλλοντος. Κλείσαμε τις τηλεόρασεις για να επιλέξουμε τι να δούμε και τι να διαβάσουμε, για να βγούμε στους δρόμους, να ζωγραφίσουμε τα συνθήματα μας στους τοίχους, να φωνάξουμε απο τα μεγάφωνα εναντίον της διευθαρμένης εξουσίας. Να σηκώσουμε τις σημαίες μας με το Λάμδα ψηλά. Το Λάμδα , που ήταν ζωγραφισμένο στις ασπίδες των περήφανων Σπαρτιατών προγόνων μας! Είναι το συμβολό μας. Δεν υποχωρούμε και δεν ενδίδουμε, κουραστήκαμε και βαρεθήκαμε απο την δειλία σας. Είστε απο τα χρόνια της μεταπολιτευτικής ευημερίας,της μίζας και της κομματοκρατίας, του SOS "Ρατσισμός" και της "ποικιλομορφίας" της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της μιας σακούλας πλαστικά τρόφιμα απο τα Lidl. Eίμαστε η γένια με πάνω απο 50% ανεργία κοινωνικό χρέος , πολυπολιτισμική κατάρρευση και μια έκρηξη του αντιλευκού ρατσισμού. Είμαστε η γενιά με διαλυμένες οικογένειες, αυτοκτονίες και χρέη στο "κοινωνικό" σας κράτος και στίς τράπεζες της δημοκρατίας σας Δέν θα μάς εξαγοράσετε με ένα συγκαταβατικό πολιτικάντικο βλέμμα, με μια αμειβόμενη απο το κράτος εργασία της μιζέριας και ένα ελαφρύ κτύπημα στον ώμο. Δέν χρειαζόμαστε την δική σας πολιτική για την Ελλάδα.Η Ελλάδα είναι η πολιτική μας. Είμαστε απο το χτές, είμαστε απο το αύριο...Είμαστε η Γενιά της Ταυτότητας. Κείμενο απο την Γαλλική Γενιά της Ταυτότητας, προσαρμοσμένο με παρεμβάσεις στα Ελληνικά δεδομένα, απο μπλόγκ "απόρρητο" Όσους μπλόγκερ εμπνέει ας το ανεβάσουν.
http://wwwaporrito.blogspot.gr/

ΚΙΚΕΡΩΝ

Ένα έθνος μπορεί να επιζήσει από τους ανόητους και ακόμα και τους φιλόδοξούς του. Αλλά δεν μπορεί να επιζήσει από την προδοσία στο εσωτερικό του.Ένας εχθρός προ των πυλών είναι λιγότερο τρομερός γιατί είναι γνωστός και κρατά την σημαία του υψωμένη. Αλλά οι προδότες που κινούνται μεταξύ των εγκλείστων ελεύθερα, οι δικοί τους ύπουλοι ψίθυροι που σιγοψιθυρίζονται μέσα σ’όλες τις αυλές, ακούονται μέχρι τις αίθουσες της κυβέρνησης της ίδιας... γιατί ο προδότης δεν φαίνεται καθόλου ως προδότης: Μιλά με εκφράσεις γνωστές στα θύματά του, και φορά τα πρόσωπά τους και τα ενδύματά τους, απευθύνεται στη μικροψυχία που βρίσκεται βαθιά στις ψυχές όλων των ανθρώπων. Σαπίζει τη ψυχή ενός έθνους, εργάζεται κρυφά και άγνωστος στη νύχτα για να υπονομεύσει τους στυλοβάτες της πόλης μολύνει το πολιτικό σώμα έτσι ώστε να μην μπορεί πλέον να αντισταθεί. Ο δολοφόνος πρέπει να είναι λιγώτερο τρομακτικός

Τὸ καθῆκον μας : Περικλής Γιαννόπουλος , επίκαιρος όσο ποτέ

«Δὲν θὰ κρίνετε Σεῖς οἱ Φράγκοι -τὰ χθεσινὰ Ἀγριογούρουνα- Ἐμᾶς, ἀλλ᾿ Ἐμεῖς θὰ κρίνωμε Σᾶς καὶ τὸν Πολιτισμόν σας.»
Ἡμεῖς οἱ Ἰδεολόγοι εἴμεθα οἱ πνευματικοὶ πατέρες τοῦ λαοῦ. Ἡμεῖς εἴμεθα οἱ πραγματικοὶ ποιμένες αὐτοῦ. Ἡμεῖς κρατοῦμεν εἰς τὰ χέρια μας, τὴν ψυχήν του, τὴν καρδιά του, τὸ πνεῦμά του. Ἡμεῖς ἂν θέλωμεν τὸν διαφθείρομεν ἔως τὸ κόκκαλον. Ἡμεῖς ἐὰν θέλωμεν τὸν ναρώνομεν, τὸν ἀρρωσταίνομεν, τὸν πεθαίνομεν, τοῦ κόπτομεν κάθε καλόν, κάθε χαράν. Ἡμεῖς ἂν θέλωμεν τὸν βοηθοῦμεν ν᾿ ἀνθίσῃ περίφημα, νὰ εἶνε παραδειγματικός, θαυμάσιος. Οὔτε ὁ Δηλιγιάννης, οὔτε ὁ Τρικούπης, οὔτε κανεὶς ἄλλος πταίει, δι᾿ ὅ,τι ἔγινε, δι᾿ ὅ,τι γίνεται. Πταίουν μόνον, κυρίως, πρῶτοι, οἱ ἄνθρωποι τοῦ πνεύματος, καὶ ἡμᾶς βαρύνει ὁλόκληρος ἡ εὐθύνη της σήμερον, ἡ φοβερὰ εὐθύνη τῆς αὔριον ὁλόκληρος.

"Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης".-Όμηρος

8 - Φεβρουαρίου 2005

"Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης"

Ψαρούδα-Μπενάκη πρός Κάρολο... Παπούλια.

Η Αποκρυπτογράφηση της δήλωσης